رساله الى ايزيس

رساله
الى ( ايزيس ) من ( منى ) و بقولها
فكره سطح بتنا و السلم اللى مستنى خطوطنا و القمر اللى غار من ضحكتنا و البت دولى اللى فرقتنا و جمعتنا
سطح بتنا زى ما شهد عليكى شهد غيرك زى ما رفعت راسك ف السماء كسرة منخيرك و شربت من خيرك
زى غيرك
بس عرفه الفرقه اللى بينك و بنهم ان انتى اولهم حبيت كتير يا مه بس انتى اجملهم
نسيت الدنيا فوق كتفك و غسلت همومى ف كفك
و رسمتك بنت غجريه شعرها زى موج البحر و انا قدامها كانى النحر
مرمر عنيها زى موج البحر و اخضر قلبها قد وسع البحر و اكبر كان زمان بتقول
والله ما ع البعد اقدر او افكر
بس قدرة و سبت قلبى وحدانى ما قرش اقول غير هربت اقول خنيتنى دولى تقولى ما رحتش لحد تانى
اقولها
((عارفه يا دولى الخيانه مش خيانه تحبى غيرى حبى غير هامشى مع واحده و زى ما هاغير انتى غيرى مش خيانه بس تبقا خيانه عظمه لما تبقى من البدايه حطه للقصه نهايه )) دى الخيانه
سبتنى بنفس راضيه و مش زعلانه ولا حتى بان عليها انها ندمانه عاشة حياتها عادى وكان اللى وقع منها لبانه بلتها و تفتها
خدت طعمها ورمتها و لو ف يوم اشتاقت لطعمها تجيب الف واحده زيها
........................................................
سطح بتنا زى ما هو و انا موجود انتى ال خسرانه مشيتى ف سكه اخيرها دموع
سطح بتنا زى ماهو و انا موجو و انتى كمان موجوه بين سطورى ما اقدرش اقول امشى غورى
اصل كل الحكايه انى حبيتك
علمتك اصول الحب و الاحساس و ف اول امتحان ليكى فضحتينى ما بين الناس لا اب فيكى تعلمى ولا الحصه ولا الكراس
و جايه تقولى سبتينى طب ع اى اساس
نسيتى شوقك لاحضانى و ضحكك ويا نانى و سرتك ويا خلانى
و اقولك ايه ما انا اللى جانى ما فتكرش ان انتى اللى سيبانى انتى ممكن تكونى خينانى انما سيبانى ما فتكرش
لو انتى اللى سيبانى كنتى تقوليها فى وشى بس عارف لن قلبك ما قدرش
و لو قر لسانك ما ينطقش
ولا عنيكى بان عليهم ا عنيكى الشوق ماليهم ها تدارى ايه ولا ايه فيهم
انتى اللى صعبانه عليا ها تعيشى ازاى ايامك الجايه لو فاكره كل الناس حسوب تبقى مسكينه يا عنيه

( روحى يا شطره هناك انضمى للالبوم دا انا كل عشرتى بيكى حياله كام يوم )
شكرا ثم شكرا ثم شكرا
( للقصيده عندما تاتينى يا امراتا بافكارا جديده )